کد مطلب:137398 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:266
ولادت زینب
حضرت زینب علیهاالسلام دختر بزرگ حضرت فاطمه علیهاالسلام است. نقل است كه وقتی متولد شد، مادرش زهرا علیهاالسلام او را به نزد پدر برد و عرض كرد: این فرزند من است، نامی برای او بگذار. امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود: من بر پیغمبر صلی الله علیه و اله سبقت و پیشی نمی گیرم. پیغمبر صلی الله علیه و اله در سفر بود، و چون از سفر بازگشت حضرت فاطمه علیهاالسلام دختر خود را خدمت رسول خدا صلی الله علیه و اله برد و عرض كرد: نامی برای او بگذارید. در این هنگام جبرئیل نازل شد و گفت: نام او را «زینب» بگذار، و این نامی است كه خدای تعالی برای او اختیار فرمود. پس بی درنگ، رسول
خدا صلی الله علیه و اله نام او را «زینب» گذاشت، و اشكش جاری شد. سپس فرمود: «هر كس كه بر زینب كبری گریه كند، اجر و ثوابش مانند كسی است كه بر برادرانش حسن و حسین گریه نموده باشد». [1] .
«زینب» در لغت به معنای درخت نیكو منظر آمده است، و ممكن است مخفف از «زین، اب» باشد، یعنی زینت پدر. و از القاب حضرت زینب علیهاالسلام كه در روایات آمده «عقیله» یا عقیله بنی هاشم است، كه به معنای زن ارجمند و یكتا در فامیل خود می باشد.
زینب علیهاالسلام در دوران كودكی در حد بالایی از كمال و رشد واستعداد بود. شیخ جعفر نقدی در كتاب «زینب كبری» نقل می كند: روزی امیرالمؤمنین علیه السلام زینب را كه در سن طفولیت به سر می برد روی زانوی خود نشانید و به او فرمود: بگو «احد» یعنی یكی، زینب گفت: «احد». به او فرمود: بگو «اثنین» - یعنی دو تا - زینب ساكت شد، حضرت بدو گفت: سخن بگو! زینب گفت: زبانی كه به گفتن یكی گردش كرده چگونه «دو تا» بگوید؟! علی علیه السلام دختر را به سینه چسبانید و او را بوسید.
خدا صلی الله علیه و اله نام او را «زینب» گذاشت، و اشكش جاری شد. سپس فرمود: «هر كس كه بر زینب كبری گریه كند، اجر و ثوابش مانند كسی است كه بر برادرانش حسن و حسین گریه نموده باشد». [1] .
«زینب» در لغت به معنای درخت نیكو منظر آمده است، و ممكن است مخفف از «زین، اب» باشد، یعنی زینت پدر. و از القاب حضرت زینب علیهاالسلام كه در روایات آمده «عقیله» یا عقیله بنی هاشم است، كه به معنای زن ارجمند و یكتا در فامیل خود می باشد.
زینب علیهاالسلام در دوران كودكی در حد بالایی از كمال و رشد واستعداد بود. شیخ جعفر نقدی در كتاب «زینب كبری» نقل می كند: روزی امیرالمؤمنین علیه السلام زینب را كه در سن طفولیت به سر می برد روی زانوی خود نشانید و به او فرمود: بگو «احد» یعنی یكی، زینب گفت: «احد». به او فرمود: بگو «اثنین» - یعنی دو تا - زینب ساكت شد، حضرت بدو گفت: سخن بگو! زینب گفت: زبانی كه به گفتن یكی گردش كرده چگونه «دو تا» بگوید؟! علی علیه السلام دختر را به سینه چسبانید و او را بوسید.
[1] زندگاني چهارده معصوم، عمادزاده، ج 1، ص 337.